Written in music, 3 augustus 2024
Rik van Boeckel
De 62-jarige Groningse pianist Boelo Klat begon op 6-jarige leeftijd al met piano spelen. Muziek loopt als een rode draad door zijn leven. Vanaf zijn eerste piano lessen, improvisaties op de zwarte toetsen, tot nu toe. Hij studeerde piano aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen en richtte zich zowel componerend als uitvoerend vooral op jazz. Hij heeft tot nu toe diverse cd’s gemaakt, zowel solo als met zijn jazz-trio Klatwerk3 zoals Space Age Suite. Anderhalf jaar geleden bracht hij de cd Connect uit samen met Hans Breukel.
Nu heeft hij het solo album Music uitgebracht. De nummers op dit album zijn zorgvuldig door hem geselecteerd. Music begint heel rustig met de rouw compositie Reverie for Olivier. Dit nummer heeft hij geschreven voor de jongste zoon van zijn vriendin Liesbeth. Olivier is helaas aan het begin van dit jaar overleden. Dit heeft veel impact op hem gehad. Hij laat weten dat het componeren voor dit album een therapeutische werking heeft gehad. Music gaat voor hem over de helende kracht van muziek. Boelo Klat kan zo veel in de muziek kwijt.
Ook in de vrolijker klinkende tweede track Mevrouwtje voor zijn vorige hond. Het blijft ingetogen zoals het hele album. De derde mooie track Music for Hugo schreef Boelo Klat voor zijn zoon Hugo. De vierde Fingerprints is wat energieker en geeft meteen zijn veelzijdigheid als jazzpianist weer. Boelo Klat’s pianospel is inventief met invloeden uit de jazz en de klassieke muziek. Hij is namelijk een jazzmuzikant met liefde voor klassieke muziek. Milky Way is ook erg mooi door het ritmische spel.
Dit album is ook een mix geworden van oude en nieuwe composities. Want het volgende nummer Skippy, een eerbetoon aan Thelonius Monk, speelt hij al jaren en heeft zich goed ontwikkeld. Daarin laat hij zich zeker als een uitmuntende jazzpianist horen. Hymne klinkt enigszins dromerig waardoor je tot rust kunt komen. Lights of Paris heeft hij geschreven naar aanleiding van verschillende aanslagen in Parijs in 2005. Het klinkt ook enigszins somber! Daydream klinkt uiteraard ook dromerig, je kunt er bij wijze van sprekend al luisterend de ogen bij dicht doen en vervolgens luisteren naar het ook zeer rustige Rothko, een eerbetoon aan zijn favoriete kunstenaar de Amerikaanse schilder Mark Rothko. Zo brengt hij mooi muziek en beeldende kunst samen op dit ingetogen en prachtige album waarop hij zoals voor hem gebruikelijk zeer toegankelijke piano tonen laat horen.